زمان همه چيز را كهنه مي كند، مگر خون شهيد را

اگر دهها سال ديگر هم بگذرد، آنچه بايد به عنوان بالاترين ارزشها محسوب بشود، همين ارزش شهادت و فداكارى شهيدان عزيز ماست. زمان، همه چيز را كهنه مى‌كند؛ مگر خون شهيد را. ببينيد از زمان شهادت سيدالشهداء (عليه‌الصّلاة و السّلام) قرنها گذشته است؛ اما ياد شهيدان و خون شهيدان، روزبه‌روز اثرش برجسته‌تر شده است.

همه‌ى شهيدان عزيزند. در همه‌ى زمانها، شهيد ذى‌قيمت است؛ اما بعضى از شهيدان عزيزترند. شهيدان عزيزتر چه كسانى هستند؟ آن كسانى كه در مقاطع حساس به داد اسلام رسيدند و خودشان را فدا كردند. اگر اين حساب درست باشد، به نظر من شهيدان انقلاب اسلامى و جنگ تحميلى، از جمله‌ى عزيزترين شهداى طول تاريخند. چرا؟ چون در اين زمان، اسلام از هميشه غريبتر شد. دشمنان اسلام، ابرقدرتها و مستكبران، دنياطلبان و وحشى‌صفتان، در طول سالهاى متمادى به جان اسلام و مسلمين افتادند؛ همه‌ى ابزارها را براى كوبيدن اسلام به كار بردند؛ چه پولها خرج كردند، چه نقشه‌ها كشيدند، و در طول سالهاى استعمار، چه لطماتى بر ملتهاى مسلمان وارد كردند. در چنين روزگار غربتى بود كه انقلاب بزرگ ما و رهبر عظيم‌الشأن و ملت بزرگوارمان به پا خاستند. اين جوانان و فرزندان و عزيزان شما كه در جبهه‌ها و پشت جبهه‌ها به شهادت رسيدند، در مقابل همه‌ى قدرتهاى ظالم عالم قد علم كرده بودند؛ اين شوخى نيست.